Kanaal Tres is gefocust, maar even ontspannen als altijd, terwijl hij me een zak Sour Patch Kids aanbiedt vanuit zijn groene kamer op het North Coast Music Festival in Chicago. Gehuld in een zwarte hoodie hangt een stoïcijnse en contemplatieve mystiek rond de Compton-kunstenaar die alleen maar duidelijker wordt als hij nadenkt over het leven en zijn bloeiende carrière: “Deze keer merk ik waar ik mijn energie volledig in kan steken. Ik leer pauzes te nemen en ik leer mezelf op verschillende manieren te respecteren en van mezelf te houden. Ik leer om in het moment te zijn, het rustig aan te doen en echt te genieten van het proces.” Het is passend dat Tres geniet van de rit, want dat zijn we zeker. Sinds zijn debuut in 2018 blijft de multi-getalenteerde act indruk maken op de wereld met zijn boeiende en unieke synthese van house, hiphop, funk en jazz.
Maar met al zoveel bereikt (van Elton John tot een fan maken tot samenwerken met Tyler, the Creator), is het duidelijk dat de snelle opkomst van Tres nog lang niet voorbij is. Met een nieuw project, Echte culturele shit, op weg naast zijn allereerste headliner-tour door Noord-Amerika die later deze maand begint, is de lucht echt de limiet voor een artiest die zo getalenteerd en toegewijd is aan het vak als Channel Tres. Dat gezegd hebbende, was het een genoegen om afgelopen weekend met hem om de tafel te zitten en dit moment van zijn carrière vast te leggen in een interview. Bekijk ons gesprek hieronder en zorg ervoor dat je tickets bemachtigt voor een aankomend Channel Tres-optreden in een stad bij jou in de buurt als je dat nog niet hebt gedaan. -Max Chung
Kanaal Tres
Run the Trap: een overheersend thema in uw aanstaande project, Echte culturele shit, is groei en volwassenheid. Hoe heb je jezelf zien evolueren en ontwikkelen in de loop der jaren vanaf het moment dat Channel Tres begon in 2018 tot nu? Wat valt op?
Kanaal Tres: Ik ben veel rustiger en langzamer – ik denk dat het van nature in het leven gebeurt als je volwassen wordt. Als twintiger probeer je meestal alles te doen wat je nog niet hebt gedaan of probeer je in een bepaalde levensstijl te passen. Deze keer merk ik waar ik mijn energie volledig in kan steken. Ik leer pauzes te nemen en ik leer mezelf op verschillende manieren te respecteren en van mezelf te houden. Ik leer om in het moment te zijn, het rustig aan te doen en echt te genieten van het proces. Vroeger nam ik dingen op een bepaalde manier als vanzelfsprekend aan. De pandemie hielp ook om de zaken te vertragen. Ineens hadden we al die shows niet meer. Het was als ‘oh shit, het zijn nu allemaal maar herinneringen.’ Dus nu probeer ik gewoon betere herinneringen te creëren voor mijn oudere, huidige zelf.
Ik heb je in het verleden over meditatie, Marcus Aurelius, psychedelica en andere bronnen of praktijken voor spirituele/zelfontwikkeling horen praten. Kun je iets vertellen over de rol die deze modaliteiten in je leven hebben gespeeld, zowel als kunstenaar als als persoon in het algemeen?
Nu werk ik veel aan zelfzorg om te zien hoe hard ik mijn lichaam tot het uiterste kan duwen. Het is nu ook heel anders dan toen ik psychedelica slikte, ik ben nu ongeveer 8 maanden nuchter.
Hoe gaat dat?
Koel. Rauw leven, man. Er was veel shit waar ik vroeger voor wegliep, maar nu bouw ik mijn geest op een andere manier om niet zozeer te vertrouwen op externe invloeden, maar meer op de interne. In de sportschool is het een soort van ‘geen pijn, geen winst’ – je hebt een doel dat je moet halen, maar het duurt een tijdje om daar te komen. Het is hetzelfde met de geest en bepaalde karaktergebreken die ik heb, of het nu gaat om een vriendelijker persoon te zijn, niet zo snel boos te worden of positiever te zijn.
Een boek dat me daarbij heeft geholpen is Het spel van het leven en hoe het te spelen door Florence Scovel Shinn. Daar heb ik nu echt zin in. Ik merk ook hoe mijn interne werk mijn muziek en optredens beïnvloedt. Ik ben geen trauma meer aan het overgeven op het podium. Nu heb ik meer zoiets van: “Hebben jullie het naar je zin? Hoe voelt het? Voelt het goed?” Weet je, het is een puurdere uitdrukking van entertainment.
Is het een worsteling om te proberen alles te cultiveren waar je het over hebt te midden van de waanzin die gepaard gaat met het tourleven?
Nee, ik bekijk de dingen gewoon van dag tot dag. Sommige dagen zijn moeilijker dan andere, maar uiteindelijk moet ik onthouden dat ik iets anders zou kunnen doen. Het hoeft geen muziek te zijn, dus ik ben dankbaar dat ik iets doe waar ik van hou en dat moet ik onthouden elke keer als ik gefrustreerd raak. En je weet dat het na verloop van tijd beter gaat.
Je begint later deze maand aan je eerste headliner-tour door Noord-Amerika. Wat is het doel van deze tour specifiek en waar ben je enthousiast over?
Het doel is eigenlijk om gewoon mijn fans te leren kennen. Ik heb festivals gespeeld en voor andere artiesten opengesteld, dus ik heb niet echt de tijd gehad om de mensen te leren kennen die van mijn muziek genieten. Dus aangezien dit mijn eerste tour is, is dat waar ik enthousiast over ben en waar ik erg naar uitkijk: leren kennen wie er komt opdagen en wat voor soort mensen ze zijn, wat voor soort merch ze willen, wat voor soort dingen ze leuk vinden, en ook hoe u beter met hen kunt communiceren.
Je bent iemand die gefascineerd is door cultuur, dus de wereld rondreizen – van Australië, Europa tot hier – en zien hoe verschillende mensen op je spullen reageren, moet een hele ervaring zijn. Eventuele afhaalrestaurants of lessen van hoe uw muziek anders is ontvangen?
Ik weet het niet, elke show is anders. Het gemeenschappelijke thema dat ik vind, is dat mensen gewoon willen dansen en plezier hebben. Als je plezier hebt op het podium, hebben mensen plezier in het publiek. Mensen komen opdagen om een show te zien, dus ik vind het leuk om een show te geven.
Heb je een favoriete stad die je graag speelt?
Ik kijk ernaar uit om in LA te spelen, mijn thuis. Daar kom ik vandaan, dus het is altijd spannend om weer naar huis te gaan en mensen te zien die me al lang niet meer hebben gezien of die me alleen online kennen en steunen.
Je bewoont deze unieke ruimte als een kunstenaar die meerdere werelden tegelijk kan bewonen. Op dit moment word je gefactureerd op een EDM-festival met dubstep headliners, terwijl je tegelijkertijd ook met Thundercat hebt getoerd. Kun je iets vertellen over deze dualiteit en het navigeren door deze verschillende scènes?
Het was me niet echt opgevallen, totdat je er net op wees. Eerlijk gezegd, elke baan die ik aanneem en alles wat ik doe, is gewoon omdat ik het leuk vind om te doen. Dus ik denk dat dat best cool is. Ik denk dat het gewoon iets is dat van nature gebeurt. Ik probeer dat niet echt opzettelijk te doen, dus dat is best cool dat mijn spullen op die manier overgaan in twee verschillende werelden.
Aangezien we in Chicago zijn en je vader uit Chicago komt, moeten we het over housemuziek hebben. Voor iemand die al zo lang in het spel zit, wat vind je van de huidige house-rage (bijvoorbeeld de nieuwe albums van Drake & Beyoncé) en waar zie je het genre daarna gaan?
Ik heb er eerlijk gezegd geen gedachten over. Housemuziek is er al en ik denk dat dat ook zo zal blijven. Het ging nooit ergens heen. Ik bedoel, het is duidelijk dat Drake en Beyoncé twee van de grootste artiesten ter wereld zijn, dus het zal natuurlijk aandacht krijgen, maar ik denk dat het prima is. Het zal hier zijn als mensen er niet zo veel mee bezig zijn, en het zal hier zijn als mensen er wel zin in hebben.
Ik ben opgewonden om je optreden te zien sinds de laatste keer dat je hier was, het was gewoon een DJ-set, en ik weet dat de volledige Channel Tres-ervaring veel gechoreografeerde dansen omvat. Wat brengt dit aspect van je optreden op tafel dat dj’en en zingen niet doet?
Amusement. Beweging. Ik dans al mijn hele leven. Als je naar je muziek beweegt, is het gewoon anders. Het voelt beter en is een verlengstuk van je creativiteit. Ik hou van acteren en in dansen kun je bepaalde karakters naar voren brengen, aangezien elk nummer een bepaald karakter heeft, er is een bepaald persoon die ik voor dat nummer kan worden. Als je danst, kun je echt een specifieke persoonlijkheid voor dat nummer belichamen.
Je hebt samengewerkt met veel bekende dansproducenten: Mura Masa, ZHU, Disclosure, Baauer, enz. Nog iemand uit deze ruimte met wie je in de toekomst graag zou willen werken?
Ik heb net een dope nummer gemaakt met Honey Dijon waar ik enthousiast over ben. Ik wil heel graag met Nile Rodgers werken. Maar ja, ik neem het maar zoals het komt.
Je hebt het getal 3 genoemd als een belangrijk en spiritueel getal in je leven. Dat gezegd hebbende, wilde ik je mening geven over de beste “3’s” van verschillende categorieën: Favoriete grote 3 in de geschiedenis van de NBA?
Ik zeg Shaq, Kobe en Pau Gasol.
Beste driegangenmenu?
Aardappelpuree en jus, gebakken biefstuk en sperziebonen.
Beste trilogie aller tijden?
Blad. Dat is de shit.
Favoriete 3 kledingstukken om samen te stylen?
Panty’s, lang t-shirt en wat loafers.
