Internationaal festival van Edinburgh
Edinburgh International Festival Gelegen in een nabije toekomst te midden van de stijgende zeespiegel, huilen families van angst terwijl ze zich vastklampen aan drijvende zeecontainers. In de chaos van een overstroming wordt vluchteling Mowgli gescheiden van haar moeder. Ze valt in het water en passeert enorme walvissen, kwallen en afval. Maar de reis is nog maar net begonnen als Mowgli wordt weggespoeld naar een eiland waar het dierenrijk strijdt om haar te beschermen en op te jagen. In Akram Khans vernieuwende herinterpretatie van de roman van Rudyard Kipling nemen dansers de karakters van wolven, een aap, een beer en een slang aan als hun…
Beoordeling
Uitstekend
Dit multimediale banket in danstheatervorm daagt uit hoe we de mensen, dieren en omgevingen die ons collectieve huis delen, beïnvloeden.
Gesitueerd in een nabije toekomst te midden van de stijgende zeespiegel, jammeren families van angst terwijl ze zich vastklampen aan drijvende zeecontainers. In de chaos van een overstroming wordt vluchteling Mowgli gescheiden van haar moeder. Ze valt in het water en passeert enorme walvissen, kwallen en afval. Maar de reis is nog maar net begonnen als Mowgli wordt weggespoeld naar een eiland waar het dierenrijk strijdt om haar te beschermen en op te jagen.
In Akram Khan‘s innovatieve herinterpretatie van de roman van Rudyard Kipling, nemen dansers de karakters aan van wolven, een aap, een beer en een slang, terwijl hun vooraf opgenomen stemmen worden afgespeeld. Beweging is veelzijdig; gang die de natuurlijke bewegingen van het dierlichaam omvat, terwijl hun beweging onderscheidende persoonlijkheden en een ritmische stroom omvat. Het hoofd van Kaa de slang is belichaamd met behulp van een grote vierkante doos met reflecterende ogen en een aantal andere dozen die kleiner worden om het lichaam te creëren. Een strakke routine zorgt ervoor dat de eenvoudige blokken met rechte randen op een indrukwekkend hypnotiserende manier kunnen glijden. De choreografie van Jungle Boek opnieuw uitgevonden wisselt tussen karaktervolle oergebaren waarbij apen tegelijk stuiteren en op hun borst slaan, naar meer abstracte bewegingen met kanonnen, sierlijke verlengingen en abrupte glitches.
We maken kennis met de natuurlijke wereld met behulp van een grote groene achtergrond die het podium verlicht en silhouetten van de artiesten creëert. Maar er zijn veel tekenen van een dystopisch stadsleven die te dichtbij zijn voor comfort. Personages verdwijnen onder een winkelluik, de ingangen van de vleugels zijn bedekt met kartonnen dozen, apen klappen en gillen binnen een overheidsgebouw versierd met graffiti en protestborden. Miriam Buether‘s scenografie creëert een vertrouwde wereld die lijdt.
Ongelooflijke visuele hoogstandjes worden gepresenteerd met behulp van animaties die voor en achter de dansers op een gaas worden geprojecteerd. De illustraties, samengesteld uit eenvoudige maar speelse witte lijnen, vormen vogels die over het podium vliegen en een reeks waarin Mowgli zijn hand uitsteekt om de slurf van een passerende olifant aan te raken. Geanimeerde regen valt uit de lucht vergezeld van Gareth Fry‘s donderende, volle geluidsontwerp dat ons onderdompelt in de bijna tastbare natuurlijke wereld. Deze omgeving loopt op de grens tussen helse vernietiging en iets van vredige schoonheid; Jocelyn Pook‘s compositie vat deze tweedeling met groot succes samen. Trance-opwekkende zoemende vervormingen gaan over in koorgeruis en gehuil dat de geest verheft en omwentelt. De samensmelting van audiovisuele technieken is ontzagwekkend.
Er zijn momenten waarop de acteur die Mowgli op het podium speelt, wordt vervangen door een animatie en we overgaan op een flashback van voor deze klimaatramp. Mowgli bedekt haar oren, bang voor het geluid van geweerschoten terwijl ze probeert te slapen. ‘Dit is ons land’ verdedigt ze, maar haar moeder is het daar niet mee eens – ‘Wij zijn te gast’. Het stuk heeft een krachtige leerstelling – dat mensen niet de hoofdrolspelers zijn. De aarde bestaat niet voor ons, om te worden geplunderd van haar hulpbronnen, haar andere bewoners uitgebuit.
Hoewel het tweede bedrijf baat zou kunnen hebben bij meer narratieve richting, is de verhaallijn over het algemeen boeiend en herinnert het ons aan de tragedie waar we naar op weg zijn.
Het stuk speelt in het Festival Theater met het huidige auditorium dat dateert uit 1928. Een grote sierlijke prosceniumboog, met goud versierd plafond en prachtige rode stoelen worden afgewisseld met een voorstelling die op nieuwe manieren technologie gebruikt: het verkennen van de vernietiging van de aarde door de mensheid in een gebouw van dergelijke schoonheid en geschiedenis is absoluut boeiend.
Geschreven door: Tariq Jordan
Regie en choreografie door: Akram Khan
Muziek gecomponeerd door: Jocelyn Pook
Geluidsontwerp door: Gareth Fry
Lichtontwerp door: Michael Hulls
Visueel decorontwerp door: Miriam Buether
Art Direction en animatieregisseur: Adam Smith (YeastCulture)
Producent/Directeur Video Design: Nick Hillel (YeastCulture)
Jungle Book Reimagined speelde als onderdeel van Edinburgh International Festival. Meer informatie en nieuwe tourdata zijn te vinden op de website van het bedrijf hier.
